Mensen die tijdens hun werk ziek zijn geworden door het gebruik van gevaarlijke stoffen moeten een snelle financiële tegemoetkoming krijgen, zonder ingewikkelde rechterlijke procedures of bureaucratische drempels.

We werken al een aantal weken zoveel mogelijk thuis. Maar wat te doen als jouw werknemers niet thuis kunnen werken? En wat als de maatregelen straks versoepeld gaan worden? Het is van belang om op tijd aan de slag te gaan met een corona-protocol.

Vorig jaar verscheen een bericht op BG magazine over de ISO 27001 wettelijke verplichting voor leveranciers van arbodiensten. Vanuit de aangepaste eisen van het certificatieschema Arbodiensten wordt ISO 27001 verplicht gesteld voor leveranciers van arbodiensten. Als zorgorganisatie, dus ook als arbodienst, betekent dit dat ook het managementsysteem voor informatiebeveiliging bij uw leveranciers goed op orde moet zijn. Een datalek van persoons- en medische gegevens heeft namelijk niet alleen sterke financiële gevolgen, ook uw reputatie kan hiermee op het spel komen te staan! We spraken Iebele Otten en Peter de Geus van WeSeeDo en kregen een kijkje in hun eigen certificeringstraject.

De kantoor: een onderwerp dat de afgelopen weken veel aandacht heeft gekregen. Want waar dit een paar jaar geleden hip, open, informeel, onderlinge communicatie-stimulerend, niet-hiërarchisch en praktisch was, blijkt het nu een van de oorzaken te zijn van de vele burn-outs. Medewerkers kunnen zich slecht concentreren, zijn continu afgeleid, vinden geen focus en zijn met van alles bezig behalve hun werk. Tel daar nog de externe prikkels bij op als binnenkomende mail, appjes en het checken van je social media, en je bent zo het grootste deel van de dag verder zonder werkelijk gewerkt te hebben. Maar kunnen we de kantoortuin wel de schuld geven van de grootste oorzaak van verzuim, de burn-out? En heb je een kantoortuin, moet je dan weer per direct terug naar de hokjes?

Als er in het land van verzuim en inzetbaarheid behoefte is aan een deskundig advies van bijvoorbeeld een bedrijfsarts, dan wordt er een aanvraag gedaan voor een consult. En dan is het maar afwachten wanneer de deskundige tijd heeft in zijn agenda. Gelukkig kan dat ook anders, maar dan bepaalt niet de agenda van de deskundige hoe er wordt gewerkt, maar bepaalt het eigen ‘productiemodel’ van verzuim en activering het tempo en de intensiteit van de behoefte.

In deze tijden van corona en thuiswerken komt er veel op de HR-afdeling af. Je wordt als HR-professional overladen met nieuwsbrieven en updates.

Het aantal verzuimmeldingen is als gevolg van het coronavirus in maart 2020 gestegen met ruim 30 procent, binnen het mkb ligt dit percentage zelfs op 60 procent.

Ziekmeldingen kosten Nederland 847 miljoen euro.

De grote afrekening gaat beginnen. Wie heeft de fouten gemaakt in de aanpak van de Sars-CoV-2 pandemie? Zoals altijd is Trump er als de kippen bij om de ander de schuld te geven. Maar ook bij ons zullen we, weliswaar subtieler, gaan wijzen op de fouten die door mensen en instituten onvermijdelijk worden gemaakt. En dat is goed. We moeten ook gaan wijzen, want de crisis is voorbij. Elk mensenleven is een politiek instrument, waarbij het instrument belangrijker lijkt dan het leven zelf. Dat is altijd al zo geweest.

Duurzaam inzetbaar zijn is tegenwoordig vooral een reis maken. De "employee journey of experience" noemen we dat in HR-land. Onderdruk van de schaarste op de arbeidsmarkt en het niet of steeds moeilijker kunnen vinden van het juiste en beschikbare talent, zetten werkgevers weer hard in op het personeel dat ze al hebben. Hoe houd je ze vast en hoe houd je ze gemotiveerd, betrokken en productief? Dat is wat we de employee experience noemen ("binden en boeien" noemden we dat een paar jaar geleden). Ja, zoals je weet is HR erg goed in het verzinnen van nieuwe termen. Misschien om de eigen onzekerheid te verbergen dat we eigenlijk niet zo goed weten hoe we het moeten aanpakken!

Alsof God de ergste pijn wil verzachten zond Zij ons prachtig voorjaarsweer. Stel je voor dat het druilerig koud winterweer was geweest, in de zekerheid dat we nog twee maanden thuis moeten zitten, terwijl het al om vijf uur donker is. Horror! Nu de eerste crisis rond SARS-CoV-2 virus pandemie voorbij is, gaat het nu over: wat deden we fout en wat nu?

Lange tijd is er binnen de psychologie veel aandacht geweest voor het fenomeen burn-out. En dan vaak vanuit een negatief oogpunt. Niet alleen onderzocht men het ontstaan van een burn-out, maar ook hoe je het kunt voorkomen. Gelukkig is er tegenwoordig binnen organisaties ook steeds meer aandacht voor positieve eigenschappen van werknemers. Een van deze eigenschappen is bevlogenheid. Onderzoek naar dit psychologisch mechanisme staat nog in de kinderschoenen. Wel weet men inmiddels dat verschillende persoonlijkheidskenmerken hier van invloed op zijn. Een interessante vraag in dit verband is in hoeverre er een relatie is tussen hechtingsstijlen, persoonlijkheidskenmerken en bevlogenheid.

Duidelijk is dat een deel van de coronapatiënten blijvende longschade aan het virus overhoudt. Er is nog maar beperkt inzicht in toekomstige klachten, beloop van de ziekte en complicaties.

De uitvoering van de tijdelijke Noodmaatregel Overbrugging Werkgelegenheid (‘NOW’) stelt het UWV voor een megaklus vanaf begin april. Maar daar blijft het niet bij voor de uitkeringsinstantie. Op 1 april jl. startte namelijk de periode dat werkgevers compensatie kunnen aanvragen voor betaalde transitievergoedingen na beëindigde slapende dienstverbanden. Alle hens aan dek dus! Een van de economische maatregelen die het kabinet op 17 maart jl. aankondigde om werkgevers te helpen in onze nieuwe werkelijkheid, is de NOW: de nieuwe tijdelijke Noodmaatregel Overbrugging Werkgelegenheid. Met deze maatregel kunnen ondernemers bij een omzetverlies van minimaal 20 procent de loonkosten tot maximaal 90 procent vergoed krijgen.

Iemand die de diagnose kanker krijgt, wordt plots met veel zaken geconfronteerd. Hoe kunnen werkgever en werknemer met elkaar het gesprek aangaan?

40 procent van alle werknemers die kampen met de gevolgen van hersenletsel, voelt zich onbegrepen door collega’s en leidinggevenden.