Met ingang van 1 september is Pascale Peters op Nyenrode Business Universiteit benoemd als hoogleraar Strategisch Human Resource Management.
In het huidige HRM-debat worden mensen niet meer slechts gezien als middelen voor organisaties om hun performance te verbeteren.
Pascale Peters vindt het belangrijk dat de inzet van mensen op de arbeidsmarkt op duurzame wijze gebeurt, met aandacht voor de belangen van verschillende stakeholders, zoals andere medewerkers, klanten, familie en de gemeenschap.
Die partijen worden immers ook geraakt door vraagstukken als flexibiliteit, baanzekerheid en gezondheid.
Nieuw leiderschap
Het vinden van een goede balans tussen de belangen van alle stakeholders is ook voor de organisaties zelf belangrijk willen zij hun prestaties op de lange termijn veilig kunnen stellen. Partijen zijn immers wederzijds afhankelijk van elkaar en moeten elkaar vinden op gedeelde waarden.
Het onderzoek van Pascale Peters richt zich in belangrijke mate op het vormgeven van arbeidsrelaties en de vraag naar nieuw leiderschap in het licht van maatschappelijke veranderingen, zoals globalisering, individualisering en technologische en demografische ontwikkelingen.
Duurzame inzetbaarheid
De centrale vraag voor haar is hoe mensen op een duurzame manier aan het werk kunnen blijven. Duurzaamheid staat dan voor het behouden van hun inzetbaarheid, gezondheid en arbeidsgeluk.
Peters: “Belangrijke vraag is hoe we op een morele manier de nieuwe arbeidsrelaties kunnen managen, waarbij mensen meer ondernemend worden en zelf leiderschap gaan tonen, maar daar ook de mogelijkheden voor hebben. Dit betekent niet alleen dat mensen zelf moeten veranderen, maar ook de omgeving waarin zij werken”.
De nieuwe leerstoel sluit daarmee volledig aan bij de kernwaarden van Nyenrode: Leadership, Entrepreneurship en Stewardship.
Inclusieve arbeidsmarkt
Peters benadrukt dat de arbeidsmarkt bestaat uit veel onderlinge afhankelijkheden tussen de verschillende partijen.
Peters: “In mijn visie heb je iedereen nodig. Daarom zijn werkplezier, het verbeteren van de kwaliteit van de arbeid en het voorkomen van stressgerelateerde klachten belangrijke thema’s in mijn vakgebied. Als je bepaalde groepen verwaarloost, krijg je als bedrijf en ook als maatschappij vroeg of laat de rekening gepresenteerd.”
Zo is volgens Pascale de scholing van administratief personeel in sommige organisaties lange tijd een ondergeschoven kindje geweest. Die mensen blijken nu dus niet meer toekomstbestendig te zijn, met alle veranderingen die op ze af komen, maar weten ook niet altijd in welke richting ze moeten bewegen, omdat een visie hierop in de organisatie ontbreekt of niet helder wordt gecommuniceerd.
Pascale Peters gelooft in een inclusieve arbeidsmarkt, waarbij we talenten bezien vanuit respect voor het individu en we iedereen erbij betrekken en proberen mee te krijgen. “Dat klinkt heel idealistisch. Maar het is wel meer duurzaam.”
Plezierig en zinvol werk
Pascale Peters was hiervoor Universitair Hoofddocente aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Zij studeerde Vrijetijdswetenschappen aan de Universiteit van Tilburg en promoveerde in dat vakgebied in het jaar 2000 bij dezelfde universiteit.
De stap van Vrijetijdswetenschappen naar Bedrijfskunde lijkt op het eerste oog misschien wat tegenstrijdig, maar is volgens Peters eigenlijk niet zo vreemd. Juist de relaties tussen arbeid, zorg, en vrije tijd zijn sinds de jaren ‘60 sterk veranderd onder invloed van veranderende rollen van mannen en vrouwen en de verschuiving van productiewerk naar kenniswerk. In de huidige kenniseconomie zijn de terreinen van vrije tijd en werk steeds meer naar elkaar toe gegroeid. De grenzen daartussen zijn aan het vervagen.
“Werk moet voor ons tegenwoordig ook plezierig en zinvol zijn. Werk loopt steeds meer door in het privéleven en andersom. Sommige organisaties vragen hun werknemers om hun ‘whole self’ mee te nemen naar het werk, soms omdat dit ook een commercieel belang kan hebben”, aldus Pascale Peters.
