Net een weekje Portugal gedaan. Mooie stranden! En heerlijk weer.
Werk is belangrijk. Toch is het doel van vele mensen om minder te werken of, liefst, de hele dag op een Algarve strand te liggen.
Deze paradox is niet gemakkelijk te verklaren. De 4-urige werkweek, waar ik al eerder over doorzaagde, is de oplossing, zowel voor deze paradox als voor de werkeloosheid, maar dit nu even terzijde.
Het is weer de Week van de Werkstress. De betekenis van werk is voor velen niet helder en eerlijk gezegd voor mij ook niet. Een moment van herijking kan dan verstandig zijn.
Vandaag een paar medewerkers van bedrijven gesproken. Zij kwamen bij me, omdat ze aangaven niet te kunnen werken vanwege ervaren beperkingen, ook wel “ziekmelding” genoemd. En de vraag van hun werkgevers aan mij is: “Wat kan mijn medewerker nog aan werk verrichten?”
“Dus u geeft aan dat u tijdelijk niet het werk kunt leveren wat er van u gevraagd wordt?”, zeg ik dan verduidelijkend. Ik houd van die zin, het is namelijk meteen duidelijk waar het om gaat. Het gaat om werk.
“Inderdaad, dat klopt. Ik trek het werk niet meer. Het wordt me teveel.”
“Vraagt uw werk teveel van u, of vraagt u teveel van uw werk?”
Ik heb de indruk dat mensen teveel van het werk vragen
Deze vraag brengt verwarring, omdat het toch duidelijk lijkt: het werk is teveel gevraagd. Ik heb de indruk dat mensen teveel van het werk vragen.
Niet alleen moet werken leuk zijn, ook de leidinggevende moet leuk en vooral goed zijn, de beloning moet goed zijn, de ontplooiing moet leuk zijn, het werk moet vooral heel goed gedaan worden, en – het lijkt wel een huwelijk – van het werk valt moeilijk afscheid te nemen.
Mijn indruk is dat werk juist vaak te weinig van mensen vraagt. Zijn ze thuis de manager van een heel huishouden, regelen verzekeringen, voeden kinderen op, verbouwen de schuur, begraven hun ouders, gaan naar West Afrika…
Op het werk is het inklokken, is het zelf regelen van verlof of het in gang zetten van verdere opleiding al teveel en iets wat vooral door de manager moet worden gedaan.
Is men thuis 24/7 bereikbaar voor hun kroost, na 17.30 uur is werken opeens “Het Nieuwe Werken” en intervenieert het teveel met de privébalans. Thuis de baas, op het werk: “Mijn werknemer”.
“Wat kan ik doen om weer mijn werk te kunnen leveren?” vroeg de heer X aan mij. Een fijne vraag, omdat ik graag mensen help en denk het antwoord beter te kennen dan zij.
Onzin natuurlijk, waarom zou iemand die 45 jaar is en jaren prima gewerkt heeft, het antwoord zelf niet weten.
“Beste meneer X”, zei ik hem, “wilt u eens rustig… ja, op het strand van de Algarve… nee het is geen ziekte, het is een herijking, gewoon vrije dagen… gaan nadenken over of u teveel van uw werk vraag, of uw werk te weinig van u vraagt en teveel op gebieden waar u helemaal niet goed in bent? Dan zie ik u over twee weken terug. Veel plezier met de herijking van uw werk!”
