Inzetbaarheid van medewerkers als service

Als er in het land van verzuim en inzetbaarheid behoefte is aan een deskundig advies van bijvoorbeeld een bedrijfsarts, dan wordt er een aanvraag gedaan voor een consult. En dan is het maar afwachten wanneer de deskundige tijd heeft in zijn agenda. Gelukkig kan dat ook anders, maar dan bepaalt niet de agenda van de deskundige hoe er wordt gewerkt, maar bepaalt het eigen ‘productiemodel’ van verzuim en activering het tempo en de intensiteit van de behoefte.

Zoek de fout in de volgende zin: “Hoe zorgt de werkgever ervoor dat zijn werknemers duurzaam inzetbaar blijven?”. Het antwoord is dat het hier niet om een taalfout gaat, maar om een denkfout. De werkgever kán hier niet voor zorgen, dat ligt bij de werknemer. Als werkgever kun je de werknemer hierbij wel ondersteunen. We hebben te maken met inzetbare kennis, vaardigheden en talenten die het eigendom zijn van de werknemer. Deze brengt het in en neemt het ook weer mee wanneer hij de organisatie verlaat. Om die reden kan de werknemer deze inzetbaarheid niet uitbesteden.

Door als leidinggevende consequent bezig te zijn met activeren, blijf je medewerkers prikkels geven om vanuit inzetbaarheid te redeneren en hierin zelf de regie te nemen.