Werkgevers die zich niet tijdig voorbereiden op de nieuwe Ziektewet (BeZaVa), krijgen binnenkort de rekening gepresenteerd.
Zieke (ex-)werknemers in 2014 zijn bepalend voor de premie van werkgevers in 2016. Een werkgever betaalt voor een flexwerker die tijdens of kort na afloop van het contract in de Ziektewet en vervolgens in de WGA belandt.
Werkgevers beseffen dit onvoldoende, zo blijkt uit navraag bij een aantal arbodienstverleners. Dit terwijl met tijdige en adequate acties de kosten kunnen worden beheerst.
Werkgever beperkt op hoogte
Uit de praktijk van arbodiensten blijkt dat werkgevers de hoofdlijnen van de wet kennen. “Zij zijn beperkt of niet op de hoogte van wat voor (financiële) pijn deze kan veroorzaken. Grotere bedrijven zijn ermee bezig, maar zitten vaak nog in de inventariserende fase. Bij mkb-bedrijven leeft de BeZaVa niet of nauwelijks. Sommige ondernemers beseffen dat er veel moet worden geregeld, zowel in verzekeringen als ook voor re-integratievragen en verplichtingen vanuit de Wet Verbetering Poortwachter”, aldus Kick van der Pol, voorzitter van OVAL.
Werk als stimulans voor herstel
Het inrichten van goed preventie-, verzuim- en re-integratiebeleid is van belang. Arbodienstverleners zien dat een preventieve en proactieve aanpak, waarin ook aandacht is voor tijdelijke krachten en flexwerkers, vruchten afwerpt. Snel reageren, actief kijken naar mogelijkheden en een stimulerende re-integratieaanpak helpen om verzuim te beheersen.
Werk blijkt in veel gevallen de beste stimulans voor herstel. Dat vraagt om een intensieve en persoonlijke aanpak met interventie van specialisten.
Toename werkgeversrisico’s
De Wet Beperking Ziekteverzuim en Arbeidsongeschiktheid (BeZaVa) betekent een forse toename van de werkgeversrisico’s. Sinds 1 januari 2014 betaalt een werkgever met terugwerkende kracht vanaf 1 januari 2012 een individuele Ziektewetpremie die stijgt wanneer een tijdelijke kracht ziek uit dienst gaat.
Komt zo’n ex-werknemer vervolgens in de WGA terecht, dan volgt ook nog eens een hogere premie voor de WGA-flex. De financiële verplichting die daaruit voortkomt voor werkgevers kan tot twaalf jaar na beëindiging van het tijdelijke contract doorlopen.
Iemand met een jaarinkomen van € 30.000 kan bij een maximale duur van de WGA een werkgever € 200.000 kosten.
Bron: OVAL