Zeven jaren geen problemen en dan gaat het mis. Een kok bij een restaurant komt regelmatig te laat. Soms onder invloed van alcohol. Op andere momenten verschijnt hij zelfs helemaal niet!
De restauranteigenaar voert regelmatig (functionerings)gesprekken met zijn werknemer en biedt aan om op zijn kosten psychische hulp te gaan zoeken.
Ontslag op staande voet
De kok gaat hier niet op in, maar de problemen blijven wel en de werkgever besluit zijn functie aan te passen; hij krijgt minder verantwoordelijkheden en minder salaris.
Maar ook dat helpt niet, de problemen houden aan en dan vindt de werkgever het wel welletjes, de maat is vol! De kok wordt op staande voet ontslagen omdat hij kort na de zoveelste waarschuwing weer niet op het werk verschijnt.
Alcoholverslaving een ziekte?
De rust lijkt te zijn teruggekeerd in de keuken van het restaurant, maar de kok legt zich niet bij neer bij het ontslag en gaat naar de rechter.
Hij stelt dat het ontslag onterecht is, alcoholverslaving is volgens hem een ziekte. Daarom zou het ontslag niet rechtsgeldig zijn en het dienstverband gewoon blijven bestaan. De kok eist het loon en wil zijn werk, zodra hij weer hersteld is, weer hervatten.
Geen officiële ziekmelding
Het restaurant voert inhoudelijk verweer tegen de vordering van de kok. De eigenaar stelt dat hij er werkelijk álles aan heeft gedaan om de kok te helpen, hem diverse kansen heeft geboden, (functionerings-)gesprekken met hem heeft gevoerd en begeleiding en hulp heeft geboden.
Tegen de stelling dat de kok ziek zou zijn, brengt het restaurant in dat de kok zich nooit officieel heeft ziek gemeld.
Loonvordering
De kantonrechter vindt dat het restaurant voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat de kok disfunctioneert. Hij vindt niet dat het disfunctioneren wordt veroorzaakt door een alcoholverslaving die moet worden aangemerkt als ziekte.
De kantonrechter motiveert dit door te stellen dat de kok zich tijdens het dienstverband niet één keer heeft ziek gemeld. De uiteindelijke ziekmelding dateert van een datum na het ontslag op staande voet. De kok heeft zich daarvoor klaarblijkelijk niet ziek geacht.
De rechter wijst de loonvordering dan ook af en het restaurant komt met de schrik vrij!
Uit rechtspraak volgt dat alcoholverslaving als ziekte wordt gezien. Dus zou deze werknemer zich tijdens de arbeidsovereenkomst hebben ziek gemeld en de bedrijfsarts zou hebben geoordeeld dat sprake is van een alcoholprobleem, dan zou hoogstwaarschijnlijk een opzegverbod hebben gegolden.
Vernietigen ontslag
Een werknemer moet, als zijn werkgever hem op staande voet ontslaat, binnen twee maanden de kantonrechter verzoeken de opzegging van de werkgever te vernietigen.
Laat de werknemer die termijn verstrijken, dan is hij te laat en is het ontslag op staande voet onaantastbaar.
Het is dus van belang om als werknemer snel te handelen na een ontslag op staande voet. Doet hij dat niet en laat hij de termijn van twee maanden verstrijken, dan staat hij volledig met lege handen.
Voor werkgevers is van belang zich te realiseren dat een ontslag op staande voet niet al te lichtzinnig mag worden gegeven. De lat om een ontslag op staande voet in een procedure overeind te houden, ligt hoog.
Dat is overigens ook niet voor niets. Ontslag op staande voet is niet voor niets de meest vergaande maatregel in het arbeidsrecht. Het gevolg is dat de werknemer niet alleen van de ene op de andere dag zijn baan – en dus inkomen – verliest maar ook dat hij geen recht heeft op een WW-uitkering.
Voor werkgevers dan ook de tip: bij twijfel niet oversteken en altijd eerst (snel) juridisch advies inwinnen!
