Vraag:
Als werkgever zijn we verplicht om het loon van een zieke werknemer door te betalen gedurende de eerste twee jaar van de arbeidsongeschiktheid. Het ontslagverbod komt in principe te vervallen na het verstrijken van de wachttijd, maar betekent dit ook dat je een zieke werknemer dan niet meer hoeft in te zetten in je organisatie als daarvoor wel passende mogelijkheden zijn?

Antwoord:
In een recente uitspraak van de kantonrechter Amsterdam (30 maart 2021, ECLI:NL:RBAMS:2021:1830) was deze vraag aan de orde. Een werkneemster was sinds juni 2014 als algemeen medewerker ontbijt in dienst bij een hotel. Ze meldt zich op 16 mei 2018 ziek. De re-integratie gaat van start met een urenopbouw tot 13,5 uur per week.

Bereid om te re-integreren

Op 23 maart 2020 valt deze dame opnieuw ziek uit. Ditmaal wegens een andere reden. Ze doet dan geen re-integratiewerkzaamheden meer. Twee jaar na de eerste ziekmelding stopt de werkgever de salarisbetaling. De werkneemster laat op 3 juli 2020 aan haar werkgever weten, dat zij zich bereid en beschikbaar houdt voor re-integratiewerkzaamheden. Maar de werkgever roostert haar niet meer in.

Vervolgens start ze een procedure, omdat ze van mening is dat passend (eigen) werk bij haar werkgever beschikbaar is voor 13,5 uur per week en dat de werkgever haar in staat móet stellen dit werk voort te zetten met bijbehorend loon.

De vraag in deze casus is of de werkgever verplicht is om, ook na het verstrijken van de loondoorbetalingsperiode van twee jaar, aangepaste werkzaamheden aan te bieden en loon door te betalen.

Werkgever nog steeds verantwoordelijk

De kantonrechter oordeelt dat – hoewel de wachttijd is verstreken – de werkgever nog steeds verantwoordelijk is voor de re-integratie. De medewerkster was immers bereid om (aangepast) werk te doen. De werkgever heeft onvoldoende toegelicht waarom er geen aangepast werk in het bedrijf was en waarom hij niet verplicht zou zijn om deze door de werkneemster te laten doen.

De kantonrechter oordeelt dat de werkgever het loon moet doorbetalen vanaf 3 juli 2020 voor 13,5 uur per week en de werkneemster  toe te laten tot passend werk.

In de wet staat dat de werkgever tijdens de hele duur van het dienstverband verantwoordelijk is voor de re-integratie van een zieke werknemer. Bij een ontslagaanvraag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid, wordt ook van een werkgever verwacht te onderzoeken of er na de wachttijd nog reële re-integratiemogelijkheden zijn voor een werknemer in de organisatie.

Een van de voorwaarden voor een ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid is namelijk dat een werknemer binnen een periode van 26 weken (voor AOW-gerechtigde werknemers 13 weken) de bedongen arbeid niet in aangepaste vorm kan doen. Het enkele feit dat de wachttijd is verstreken, betekent dus niet dat je een zieke werknemer geen passend (eigen) werk hoeft te laten verrichten.